Περί bullying

(Με αφορμή την υπόθεση της εξαφάνισης του εικοσάχρονου φοιτητή και τις εικασίες περί bullying, ένα κείμενο που είχα γράψει εν θερμώ πριν λίγο καιρό, με μιαν άλλη αφορμή. Το bullying είναι ένα θέμα που θίγεται πάντα ακροθιγώς, που ποτέ κανείς στα συστημικά ΜΜΕ δεν μπαίνει στην ουσία του.)

Πριν από χρόνια είχα ακούσει δύο γνωστούς μου να μιλάνε για τα παιδιά που δέχονταν όλα τα πειράγματα (κοινώς, όλη τη βία, σωματική, ψυχική, λεκτική και άλλη) στα σχολεία τους. Ο ένας από αυτούς αναρωτιόταν τι θα είχε απογίνει πια το θύμα του εκφοβισμού του δικού του σχολείου, ένα παιδί που τότε εισέπραττε με το σωρό σφαλιάρες κάθε φορά που εμφανιζόταν στο προαύλιο. Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη - η πιο πιθανή κατάληξη είναι η εξής: αυτός ο άνθρωπος δεν θα κατάφερε ποτέ να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί φυσιολογικά, θα ζει για πάντα μέσα στο φόβο και τη νεύρωση. Δεν θα έχει κάνει ποτέ δυνατές, γερές σχέσεις, είτε ερωτικές είτε άλλες, και θα αδυνατεί να προσεγγίσει ανθρώπους, ζώντας μονίμως υπό το ζυγό της αμφιβολίας και της αυτοαναίρεσης. Θα έχει μάθει να αναλαμβάνει κάθε φορά, σε όλες του τις κοινωνικές διαδράσεις, τον ρόλο του θύματος, αδυνατώντας να καταλάβει πως αξίζει κάτι παραπάνω. Μπορεί, βέβαια, να το ξεπέρασε, χάρη σε ειλικρινείς, ουσιαστικές φιλίες (που όμοιές τους δεν θα κάνουν σε καμιά περίπτωση οι άνθρωποι που τον εκφόβιζαν), χάρη στη στήριξη των γονιών του, χάρη στη θεραπεία. Αλλά πάντα θα κουβαλά μέσα του ένα τραύμα, μια σκοτείνια, μια πικρία απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Η ουσία που κανείς δεν θίγει, είναι η εξής: Ο σχολικός εκφοβισμός δεν είναι κάτι που αφορά τα παιδιά και που κρατά όσο κρατά και το σχολείο – ακολουθεί τα θύματά του σε όλη τους τη ζωή, είναι μια δύναμη καταστροφική, μια μάστιγα στην οποία πρέπει να μπει ένα τέλος. Ο σημερινός σχολικός bully (νταής, εκφοβιστής, βασανιστής) είναι ο αυριανός φασίστας. 

Αν είστε μαθητές και σας συμβαίνει κάτι τέτοιο, μιλήστε. Δεν θα είστε εσείς οι δειλοί και οι αδύναμοι επειδή το εξομολογηθήκατε. Η αδυναμία και η δειλία είναι ίδιον των βασανιστών σας. 

Αν βλέπετε κάποιον συμμαθητή σας να υπόκειται μια τέτοια δοκιμασία, μιλήστε, επεμβείτε. Μην αφήσετε το κακό να εξαπλωθεί. Σύντομα μπορεί να συμβεί και σε εσάς τους ίδιους. 

Αν είστε γονείς και βλέπετε το παιδί σας αγχωμένο, λυπημένο, απρόθυμο να πάει στο σχολείο ή στη σχολή του, ρωτήστε το, πιέστε το να σας πει την αλήθεια. Δεν θα το απαλλάξετε απλά από ένα τωρινό πρόβλημα. Θα σώσετε τη ζωή του για τα καλά.