Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Ανώνυμου, Kakorizikh - a tale of love gone sour

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο της έκδοσης:

"125 sms βρέθηκαν αποθηκευμένα στον φάκελο ενός τηλεφώνου νόκια που αγοράστηκε από κατάστημα στην πλατεία Κάνιγγος. Τα μηνύματα, τα οποία συντάχτηκαν την περίοδο Σεπτεμβρίου 2005-Σεπτεμβρίου 2006, προορίζονταν όλα για την ίδια γυναίκα. Έχουν γραφτεί σπασμωδικά σε ακατάστατες ώρες και επαναλαμβάνουν εμμονικά το ίδιο ακριβώς παράπονο."

Τα sms που συνθέτουν αυτό το βιβλίο είναι σχεδόν αποκλειστικά προσβλητικά - ενίοτε και χυδαία. Παραλλαγές στο ίδιο θέμα, παραλλαγές βαρετές από ένα σημείο και μετά. Προς το τέλος μόνο του βιβλίου παρατηρούμε καναδυό μηνύματα στα οποία ο συγγραφέας (εντός ή εκτός εισαγωγικών) απευθύνεται στην πρώην σύντροφό του με στοργή αλλά και μερικά ακόμα στα οποία φαίνεται να στρέφεται προς κάποιον τρίτο, άγνωστο, αντικειμενικό παραλήπτη/αναγνώστη. Πέραν τούτων, η όλη υπόθεση μπορεί να ιδωθεί: 

-Σαν ένα κείμενο πλούσιο σε γλωσσολογικά ευρήματα.  

-Σαν πιθανό αντικείμενο ψυχολογικής μελέτης.

-Σαν ένα μνημείο πικρόχολης καψούρας. 

-Σαν ένα μνημείο αντρικού κομπλεξισμού. 

-Σαν ένα κείμενο με θέμα τις ερωτικές σχέσεις αλλά και με παράλληλες φιλοσοφικές/θεολογικές αναζητήσεις. 

-Σαν ένα αστείο που βαραίνει -και ζημιώνει- τον αποστολέα και όχι την παραλήπτρια. 

-Σαν μία άσκηση πάνω στην εμμονή και την τάση προς επαναληπτικότητα που αυτή κουβαλά. 

-Σαν ένα απλό παράδοξο. 

-Σαν όλα τα παραπάνω και τίποτα από αυτά. Το βιβλίο είναι πρωτότυπο, σίγουρα, αλλά δεν ξέρω αν θα το πρότεινα σε κάποιον για οποιονδήποτε άλλο λόγο πέρα από το γλωσσολογικό, ψυχολογικό και κοινωνιολογικό του ενδιαφέρον. Ίσως, βέβαια, αυτό και μόνο να είναι αρκετό. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου